Beide mannen groeiden op met een racket in de hand. “Ik kom uit een echt sportgezin”, vertelt Rik. “Van jongs af aan zat ik op voetbal en tennis en sinds een jaar of 4 is het padel wat de klok slaat. Als het goed gaat, speel ik heel veel. Gaat het wat minder, dan wissel ik het af met tennis, haha.” Ook Kjel stond al vroeg op de baan: “Bij mij is het van vroeger uit altijd tennis geweest, eigenlijk al direct op de basisschool. Drie keer per week trainen en competitie op woensdagmiddag. Uiteindelijk kon ik er zelfs mijn brood mee verdienen, want in 2013 startte ik mijn eigen tennisschool. Ineens stond ik ineens 35 uur per week training te geven en nu padel booming is, geef ik daar veel training in. Eerst zo'n 12 uur per week, maar nu heb ik het afgebouwd naar 5 uur.”

Sporten als levensader dus. Voor Rik is het dagelijkse kost: “Ik sta iedere dag op de baan of in de sportschool. Het is een uitlaatklep, zeker met een overwegend zittend beroep. Om je heen zie je mensen weleens kilo’s aankomen. Dat wil ik voorkomen. Maar ik vind het ook gewoon lekker om bezig te zijn.” Hetzelfde geldt voor Kjel: “Ik sta vier keer per week op de baan en zit regelmatig op de racefiets. Na zoveel jaren op de baan is het natuurlijk steeds meer werk geworden, maar het blijft heerlijk om te bewegen.”

Zoals zo’n beetje heel Nederland raakte het duo een aantal jaar geleden in de ban van padel. Rik geeft training in de padel- en tennisschool van Kjel en snapt wel waar de populariteit vandaan komt: “Padel is een mooie aanvulling op tennis. Wel is het een mentale sport. Soms loopt een wedstrijd niet lekker en denk ik: ik ben er klaar mee. Maar als het goed gaat, is het weer fantastisch.” Ook Kjel ziet hoe de sport verbindt. “Het heeft een enorme vlucht genomen. Je ziet dat iedereen het wil proberen en het sociale aspect is groot.”